Państwo i Społeczeństwo
2022 (XXII) nr 1

e-ISSN 2451-0858
ISSN 1643-8299

DOI: 10.48269/2451-0858-pis-2022-1-011

 

 

Aleksandra Gdynia
ORCID: 0000-0003-3371-1573
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Szkoła Doktorska Wydziału Nauk o Zdrowiu w Katowicach

Grzegorz Onik
ORCID: 0000-0001-8875-2992
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Nauk o Zdrowiu w Katowicach, Katedra Fizjoterapii, Zakład Medycyny Fizykalnej

Karolina Sieroń
ORCID: 0000-0003-1871-2666
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Nauk o Zdrowiu w Katowicach, Katedra Fizjoterapii, Zakład Medycyny Fizykalnej

 

Streszczenie

Wprowadzenie: Leczenie zachowawcze nietrzymania moczu nacelowane jest na łagodzenie objawów. Jako metodę uzupełniającą z powodzeniem wykorzystuje się procedury fizjoterapeutyczne, w tym kinesiotaping. Niemniej jednak brak jest doniesień na temat efektywności kinesiotapingu we wspomaganiu leczenia nietrzymania moczu. Celem pracy była ocena skuteczności kinesiotapingu mięśnia prostego brzucha w łagodzeniu objawów wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 20 kobiet (średni wiek 54,65 roku ± 2,97 roku) zgłaszających objawy upuszczania moczu w sytuacjach angażujących tłocznię brzuszną. Do oceny badanych użyto autorskiego kwestionariusza ankietowego oraz kwestionariusza ICIQ-LUTSqol, oceniającego jakość życia w kontekście nasilenia objawów ze strony dolnych dróg moczowych. Aplikację kinesiotapingu stosowano na mięsień prosty brzucha. Ponadto badane wykonywały test stania jednonóż przed i po zastosowaniu kinesiotapingu.
Wyniki: Średni wynik kwestionariusza ICIQ-LUTSqol w całej grupie badanej wynosił 44,17 pkt ± 32,63 pkt. Po zastosowaniu kinesiotapingu doszło do zmniejszenia ilości upuszczanego moczu (2,2 pkt ± 0,69 pkt vs. 1,7 pkt ± 0,65 pkt, p < 0,05).
Wnioski: Kinesiotaping mięśnia prostego brzucha w niewielkim stopniu wpływa na objawy nietrzymania moczu.
Słowa kluczowe: nietrzymanie moczu, kinesiotaping, fizjoterapia, mięśnie dna miednicy

Abstract

Introduction: Conservative treatment of urinary incontinence is intended to alleviate symptoms. Physiotherapeutic procedures may be effectively implemented in the treatment of urinary incontinence. Kinesiotaping is used as a complementary form of physiotherapeutic treatment. The available literature does not yet contain clear reports on the importance of the use of kinesiotaping to treat urinary incontinence.
Material and methods: The study involved twenty women (mean age: 54.65 ± 2.97 years) who reported symptoms of urine leakage in situations involving abdominal pressure. The respondents were assessed using a questionnaire produced by the authors and ICIQ-LUTSqol. Kinesiotaping was applied to the rectus abdominis muscle and the subjects performed the single-legged standing test before and after kinesiotaping was applied.
Results: The mean result of the ICIQ-LUTSqol questionnaire assessing how the quality of life across the entire study group was affected by the severity of lower urinary tract symptoms was 44.17 points ± 32.63 points. After kinesiotaping, the amount of urine leakage decreased (2.2 points ± 0.69 points vs. 1.7 points ± 0.65 points, p < 0,05).
Conclusions: Kinesiotaping of the rectus abdominis muscle has little effect on the symptoms of urinary incontinence.
Key words: urinary incontinence, kinesiotaping, physiotherapy, pelvic floor muscles