Państwo i Społeczeństwo
2022 (XXII) nr 2

e-ISSN 2451-0858
ISSN 1643-8299

DOI: 10.48269/2451-0858-pis-2022-2-009

 

OD MANGGHI DO MEDUZY.
JAPOŃSKIE INSPIRACJE W NOWEJ ARCHITEKTURZE POLSKIEJ

 

Marta A. Urbańska
ORCID: 0000-0003-1306-1729
Politechnika Krakowska, Wydział Architektury; IARP SARP

 

Streszczenie

Feliks „Manggha” Jasieński, wybitny kolekcjoner japońskich artefaktów, przybliżył sztukę Kraju Kwitnącej Wiśni generacji artystów Młodej Polski. Te wpływy są dobrze zbadane i znane. Zdaniem autorki artykułu podobnie inspirującą rolę, w sto lat później, odegrał japoński architekt Arata Isozaki. O ile „Manggha” gustował w sztukach wizualnych i je inspirował, o tyle Isozaki, przez swój projekt muzeum w Krakowie, oddziaływał na architekturę. Charakter nowej architektury japońskiej zdaje się nadal wpływać na najlepsze budynki powstające w Polsce. Artykuł przybliża kilka realizacji-manifestacji interesującego sposobu myślenia. Nawet, jeśli był on oryginalny (gdy architekci twierdzą, że nie sięgali wprost do przykładów z Japonii), przejawił się po raz pierwszy jako topos, właśnie na Dalekim Wschodzie. Powstają pytania: czy kultura Japonii, z jej podziwem dla subtelnego piękna i szacunkiem dla natury, jest zatem uniwersalna? czy w Polsce jest dla niej miejsce? Autorka spróbuje odpowiedzieć na te kwestie, opierając się na analizie kontekstu i estetyki architektury.
Słowa kluczowe: Feliks „Manggha” Jasieński, Muzeum Manggha, Japonia, architektura, topos, Polska

From Manggha to Medusa. Japanese inspirations in new Polish architecture

Abstract

Feliks „Manggha” Jasieński, the pre-eminent collector of Japanese artefacts, had shown the art of the
Land of the Cherry Blossom and made it accessible for the generation of the artists of Young Poland.
Those influences are well known. In the opinion of the authoress of this article, the Japanese architect Arata Isozaki played a similar, inspiring role a hundred years later. „Manggha” prefered visual arts and inspired them, whereby Isozaki influenced architecture, by means of his museum design in Kraków. It seems that the character of the new Japanese architecture still influences the best buildings recently completed in Poland. The article describes a few ones which show an interesting way of thinking. Even if it was quite original (i.e. when architects hold that they were not directly inspired by the examples from Japan), it was first manifested, as a topos, in Japan. Therefore, the following questions arise: is the culture of Japan, with its admiration of subtle beauty and respect for nature, universal? Does it have its place also in Poland? The authoress shall aim at answering those questions on the basis of an analysis of context and aesthetics of architecture.
Key words: Feliks „Manggha” Jasieński, Manggha Museum, Japan, architecture, topos, Poland