Państwo i Społeczeństwo
2021 (XXI) nr 1

e-ISSN 2451-0858
ISSN 1643-8299

DOI: 10.48269/2451-0858-pis-2021-1-007

 

Artur Jurczyszyn (1) [ORCID: 0000-0001-9796-8365]
Piotr Płatek (2) [ORCID: 0000-0001-5912-1921]
1. Ośrodek Leczenia Dyskrazji Plazmocytowych, Katedra Hematologii, Wydział Lekarski UJ CM w Krakowie
2. Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera w Krakowie
 

SZPICZAK PLAZMOCYTOWY – DIAGNOSTYKA I LECZENIE

Streszczenie
Szpiczak plazmocytowy (Multiple Myeloma, MM) jest złośliwym nowotworem hematologicznym z komórek plazmatycznych. Występuje głównie w krajach rozwiniętych, a najważniejszym czynnikiem ryzyka jest wiek powyżej 50 lat. MM to heterogenna choroba klonalna, której przebieg różni się w zależności od przypadku. Objawy dotyczą wielu układów – najczęściej szkieletu, niewydolności nerek oraz układu neurologicznego.
Do związanych ze szpiczakiem mnogim stanów klinicznych należą gammapatia monoklonalna o nieustalonym przebiegu (MGUS), jako stan przednowotworowy, oraz tlący się szpiczak mnogi (SMM), jako synonim bezobjawowej postaci szpiczaka. Do rozpoznania choroby służy głównie obraz kliniczny oraz kryteria CRAB (MM) i SLiM CRAB (SMM). Obecnie standardem leczenia są: terapia indukująca, procedura przeszczepienia komórek autologicznych oraz terapia konsolidująca. W ciągu ostatniej dekady pojawiło się wiele nowych metod leczenia polegających na immunoterapii – do najbardziej obiecujących należy terapia CAR-T cells. Rokowanie w szpiczaku plazmacytowym jest zależne od stopnia ciężkości choroby, który jest określany na bazie skali R-ISS opracowanej przez Międzynarodową Grupę Roboczą ds. Szpiczaka (IMWG).
Słowa kluczowe: szpiczak plazmocytowy, leczenie, diagnostyka, rokowanie

Multiple myeloma – diagnosis and treatment
Abstract
Multiple Myeloma (MM) is a hematological malignant neoplasm of plasma cells, which occurs mainly in developed countries. Those most at risk are people over the age of 50. It is a heterogeneous clonal disease which runs its course in various ways, depending on the case. The symptoms affect many systems, most often the skeleton, kidney failure and the neurological system. Clinical conditions associated with multiple myeloma include undetermined monoclonal gammapathy (MGUS) as a preneoplastic condition and smoldering multiple myeloma (SMM), a synonym of asymptomatic myeloma. It is most commonly diagnosed on the basis of the clinical picture and the criteria of CRAB (MM) and SLiM CRAB (SMM) criteria. Currently, the standard treatments are induction therapy, autologous cell transplant procedure and consolidation therapy. Over the last decade many new immunotherapy treatments have emerged. The most promising is CAR-T therapy. The prognosis of multiple myeloma depends on the severity of the disease. This is determined on the basis of the R-ISS scale, which was developed by the International Myeloma Working Group (IMWG).
Key words: multiple myeloma, treatment, diagnosis, prognosis

Pobierz artykuł w PDF